Laatst bijgewerkt op 2022-10-07 om 22:19:38

Door de Wet maximering huurprijsverhoging geliberaliseerde huurovereenkomsten kan de geliberaliseerde huurder een huurprijsverhoging voorgeschoteld krijgen die in deze wet staat opgenomen. Voor 2022 geldt een maximaal verhogingspercentage van 3,3%. Deze wet is in beginsel 3 jaar gelden. Onderstaande tekst is voornamelijk van toepassing als deze tijdelijk wet niet meer van toepassing is.

Het verschil tussen indexerings- en huurverhogingsclausules is gelegen in het feit dat door laatstgenoemde bepalingen in het huurcontract, de huur boven de inflatie kan worden verhoogd.
Bij huurovereenkomsten van geliberaliseerde woonruimte is de verhuurder niet gebonden aan de regels van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Als er in het huurcontract geen mogelijkheid van huurverhoging is opgenomen, dan kan de verhuurder op grond van de redelijkheid en billijkheid (artikel 6:248 BW) een voorstel doen om de huur te verhogen. Dit is mede gezien de regelgeving met betrekking tot de niet-geliberaliseerde woonruimte (mogelijkheid om jaarlijks de huur te verhogen) niet onredelijk. Als er in het huurcontract slechts een inflatiecorrectie is opgenomen, dan is de verhuurder van geliberaliseerde woonruimte ook bevoegd een voorstel tot verhoging van de huur te doen als dit gezien de ontwikkelingen van de markt noodzakelijk is geworden. Dit betekent dat de verhuurder die een inflatiecorrectie in het huurcontract heeft opgenomen zich niet het recht heeft ontzegd om een hogere verhoging af te mogen dwingen. Vaak staat in het huurcontract een combinatie opgenomen van een inflatiecorrectie en een bepaling dat partijen na een huurperiode van vijf jaar zijn bevoegd om de huurprijs aan te passen. Als de verhuurder een vast percentage als huurverhoging heeft opgenomen zal de verhuurder bij een gewenste verhoging, die uitstijgt boven dat percentage uitdrukkelijk een beroep op de redelijkheid en billijkheid dienen te doen. Voor geliberaliseerde woonruimte is een huurverhogingsclausule wel noodzakelijk om jaarlijks zonder veel administratieve rompslomp de huur te kunnen verhogen. Een voorbeeld van een huurverhogingsclausule bij geliberaliseerde woonruimte:

• Er vindt een jaarlijkse huurprijswijziging plaats op basis van de wijziging van het maandprijsindexcijfer volgens de consumentenprijsindex (CPI), reeks huishoudens (2006=100), gepubliceerd door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS);
• De gewijzigde huurprijs wordt berekend volgens de formule: de gewijzigde huurprijs is gelijk aan de geldende huurprijs op de wijzigingsdatum, vermenigvuldigd met het indexcijfer van de vierde kalendermaand die ligt voor de kalendermaand waarin de huurprijs wordt aangepast, gedeeld door het indexcijfer van de zestiende kalendermand die ligt voor de kalendermaand waarin de huurprijs wordt aangepast;
• Het berekende indexcijfer kan worden verhoogd met een percentage van maximaal 4%.

De huurprijs van € 1000 per maand kan dan als volgt maximaal worden verhoogd per 1 januari 2021 (basisjaar 2006= 100) conform de volgende berekening:
125,79 (CPI Alle huishoudens, 2006=100, september 2020)
124,41 (CPI Alle huishoudens, 2006=100, september 2019) × €1000,00 = 1,011 × €1000,00 = €1011,00 (+1,1%)
Zie voor deze berekening (http://www.cbs.nl/).
De huurprijs kan aldus worden gewijzigd met een percentage van maximaal 5,1% (4% + 1,1%). De huurprijs kan in dit voorbeeld worden verhoogd naar € 1011.

Zie voor deze berekening: CBS stapsgewijze berekening gewijzigde huurprijs.