Laatst bijgewerkt op 2018-07-17 om 19:20:29

Een huurovereenkomst is geliberaliseerd als het gaat om een zelfstandige woonruimte waarvan bij begin van de bewoning een huurprijs gold die boven de toen geldende liberalisatiegrens lag. Bovendien moet de huurovereenkomst op of na 1 juli 1994 tot stand zijn gekomen. Een huurovereenkomst is ook geliberaliseerd als deze betrekking heeft op een woonruimte die op of na 1 juli 1989 toegevoegd is aan de woonruimtevoorraad met een huurprijs boven de toen geldende liberalisatiegrens. De actuele liberalisatiegrens is te vinden onder deze link.
De huurder van niet geliberaliseerde woonruimte kan voor allerlei situatie de huurcommissie inschakelen om een in beginsel bindende uitspraak te geven waaraan huurder en verhuurder zich dient te houden. Bovendien gelden een aanzienlijk aantal wettelijke bepalingen betreffende aanpassing van de huurprijs en de afrekening van de servicekosten wel voor niet-geliberaliseerde woonruimte en niet voor geliberaliseerde woonruimte. Dit blijkt onder meer uit artikel 7:265 BW en artikel 7:247 BW. Van deze regels kan niet in het voordeel en in het nadeel van de huurder worden afgeweken.
Is de huurprijs hoger dan de liberalisatiegrens dan zal de inhoud van de huurovereenkomst voor geliberaliseerde woonruimte de basis zijn van de over en weer aangegane verplichtingen. De huurder van geliberaliseerde woonruimte geniet dan geen bescherming via de mogelijkheid van toetsing van de servicekosten door de Huurcommissie. De huurder van geliberaliseerde woonruimte zal slechts terug kunnen vallen op een redelijke en billijke uitleg van de huurovereenkomst. Een geschil zal dan beslecht dienen te worden door de kantonrechter.